Kitab An
Nahwul Waadhih Fii Qawaa'idil Lughatil 'Arabiyyah Lil Madaarisil Ibtidaaiyyah
Al JuZ-ul Awwalu Halaman : 82
(delapan puluh dua) Karya 'Alii Al Jaarim dan Mushthafaa Amiin :
|
@ngajiannahwulwaadhih/0015/klik.
|
النعت ؛ الأمثلة : [1] هذا كتاب مفيد [2]
قرأت كتابا مفيدا [3] نظرت فى كتاب مفيد # [1] هذا ميدان فسيح [2] رأيت ميدانا
فسيحا [3] جريت فى ميدان فسيح # [1] تفتحت الوردة الجميلة [2] قطفت الوردة
الجميلة [3] نظرت إلى الوردة الجميلة.
|
[anna’tu] ; Al-amtsilatu
: [1] hadzaa kitaabun mufiidun [2] qara’tu kitaaban mufiidan [3] nazhartu fii
kitaabin mufiidin # [1] hadzaa maidaanun fasiihun [2] ra-aitu maidaanan
fasiihan [3] jaraitu fii maidaanin fasiihin # [1] tafattahatil wardatul
jamiilatu [2] qathaftul wardatal jamiilata [3] nazhartu ilal wardatil jamiilati.
|
[na’at] ; contoh-contoh : [1] ini buku yang
berguna [2] saya membaca buku yang berguna [3] saya melihat didalam buku yang
berguna # [1] ini adalah alun-alun yang luas [2] saya melihat alun-alun yang
luas [3] saya berlari di alun-alun yang luas # [1] bunga mawar yang indah itu
mekar [2] saya memetik bunga mawar yang indah [3] saya melihat kepada bunga
mawar yang indah.
|
البحث : كل كلمة من
الكلمات الثلاث : مفيد – فسيح – الجميلة – تنعت الإسم الذي قبلها ، أي تدل على
صفة فيه ، ولذلك تسمى نعتا ، ويسمى الإسم الذي قبلها منعوتا ؛ وإذا تأملت كل نعت
من هذه النعوت الثلاثة وجدته يتبع المنعوت فى رفعه ونصبه وجره فكلمة [مفيد] فى
الأمثلة الثلاثة الأولى جاءت مرفوعة ثم منصوبة ثم مجرورة ، تبعا للإسم المذكور
قبلها ، وكذلك الكلمتان : [فسيح والجميلة] فى الأمثلة الباقية وهذا عام فى كل
كلمة تنعت ما قبلها.
|
Albahtsu : kullu kalimatin minal kalimaatits
tsalaatsi : mufiidun – fasiihun – aljamiilatu – tan’atul ismal ladzii
qablahaa, ai tadullu ‘ala shifatin fiihi, wa lidzalika tusamma na’tan, wa
yusammal isma alladzii qablahaa man’uutan ; wa idzaa ta-ammalta kulla na’tin
min hadzihin nu’uutits tsalaatsati wajadtahu yatba’ul man’uuta fii raf’ihi wa
nashbihi wa jarrihi fakalimatu [mufiidun] fil amtsilatits tsalaatsatil uulaa
jaa-at marfuu’atan tsumma manshuubatan tsumma majruuratan, tabi’an lil ismil
madzkuuri qablahaa, wa kadzalikal kalimataani : [fasiihu wal jamiilatu] fil
amtsilatil baaqiyati wa hadzaa ‘aamun fii kulli kalimatin tan’atu maa
qablahaa.
|
Pembahasan : setiap kata dari tiga kata-kata :
mufiidun (berguna), fasiihun (luas) dan aljamiilatu (indah) adalah mensifati
isim yang sebelumnya, yaitu menunjukan atas sifat yang ada didalamnya, dan
oleh karena itu dinamakan na’at (sifat), dan isim yang sebelumnya dinamakan
man’uut (yang disifati) ; dan apabila kamu perhatikan setiap sifat dari tiga
sifat-sifat ini, kamu mendapatinya bahwa yang disifati itu mengikuti tentang
rafa’nya, nashabnya dan jarnya maka kata [mufiidun] dalam tiga contoh yang
pertama datang dalam marfu’ lalu manshub lalu majrur karena mengikut terhadap
isim yang disebutkan sebelumnya, dan demikian juga dua kata : [fasiihun dan
aljamiilatu] dalam contoh-contoh yang lainnya dan ini adalah umum dalam
setiap kata yang mensifati apa yang sebelumnya.
|
[
القواعد ] : [23] – النعت لفظ يدل على صفة فى اسم قبله ، ويسمى الإسم الموصوف
منعوتا. [24] – النعت يتبع المنعوت في رفعه ونصبه وجره.
|
[alqaawaa’idu] : [23] anna’tu lafzhun yadullu
‘alaa shifatin fi ismin qablahu wa yusammal ismul maushuufu man’uutan.
|
[kaidah] [23] Na’at adalah satu lafadz yang
menunjukan atas sifat pada isim sebelumnya, dan isim yang di sifati di
namakan man’ut. [24] Na’at mengikuti man’ut dalam rafanya, dan nashabnya dan
jarnya.
|
Tidak ada komentar:
Posting Komentar